تمایل به رفاه

بسم الله الرحمن الرحیم

    ریچارد داوکینز، بزرگ ترین دانشمند مدافع تکامل در جهان امروز:

"تمایل به رفاه، خلاف خواست فرگشت است"

    امروز همگی شاهد هستیم که تأمین رفاه در رأس تمایلات و اهداف بشر است. بشر لذت گرای امروز، ازدواجش را به تأخیر می اندازد؛ جنینش را سقط می کند؛ خودش را از نظر جنسی عقیم می کند و تمام این ها را علیه فرگشت، تنها برای رفاه خود انجام می دهد.

    ممکن است بگویید قدرت فرگشت از قدرت میمتیک(فرهنگ) کمتر است. این در حالی است که حس تمایل به بودن، حسی است درون ما، صد درصد برخواسته از فرگشت؛ حسی آنقدر محکم که شالوده ی زندگی ها شده است. همچنین است حس محبت مادر به فرزند...پس نمی توانید کتمان کنید که فرگشت قطعا این قدرت را دارد که حس نیاز به گسترش نسل را به استحکام در وجود آدمی قرار دهد.

    حال پاسخ بدهید: تمایل به رفاه را چگونه با تکامل تهی از خدا توجیه می کنید؟

مناظره حول لذت گرایی

بسم الله الرحمن الرحیم

   جناب حسن آقا، از دوستان داروینیستی هستند که بنده در وبلاگ باهاشون آشنا شدم و لطف کردن برای مناظره و نقد وقت گذاشتن. ازشون بسیار ممنونم.

    برای به دست گرفتن سر نخ بحث، به لذت گرایی رجوع بفرمایید.

این مناظره هم اکنون 3 پرسش و پاسخ دارد.

لذت گرایی

بسم الله الرحمن الرحیم

    سر سفره نشسته اید و غذای لذیذی را میل می کنید...اکنون که سیر شده اید، حسرت بقیه ی غذا را می خورید...یک لقمه ی دیگر هم بر می دارید و می گویید:

"صد جان فدای یک شکم!"

    پدیده های پرخوری، شهوت رانی و پیروی از تمایلات نفسانی که انسان را به ضعف و بیماری می کشاند، پدیده ای مختص دنیای امروز نیست؛ بلکه همواره غالب انسان ها بدن خود را از آسیب هوسرانی بی بهره نگذاشته اند! و البته مدارک این ادعا در تاریخ به وفور یافت می شود.

    زیاده روی در تمایلات مختلف، مایه ی بیماری و ضعف است. ریشه ی بسیاری از این زیاده روی ها هیچ ربطی به فرهنگ ندارد؛ بلکه از درون انسان برمی خیزد: غذا خوشمزه است و خود بدن شما را وامی دارد که به ضرر خودش عمل کنید و غذای بیش ازحد بخورید.

    اگر همه چیز دست انتخاب طبیعی بود، قطعا خود بدن تشخیص می داد و نمی گذاشت کامجویی به ضررش تمام شود.

    داروینیست های حقجو پاسخ بدهند: لذت گرایی مخالف با سلامت انسان چگونه با داروینیسم توجیه می شود؟