پیش گفتار

بسم الله الرحمن الرحیم

    داروینیسم، یک جهان بینی گسترده است که ادعا می کند منشاء تمامی موجودات زنده یک تصادف است نه یک خالق. لذا با استنتاج از روابط فیزیک و شیمی، و با به کارگیری برهان های عقلی و قوانین احتمال می توان جزء جزء رفتار تمام جوامع اعم از حیوانات و انسان ها را بررسی، توجیه و چه بسا مشکلاتشان را درمان کرد.

    از آنجا که داروینیسم برای موجودات زنده خالق در نظر نمی گیرد، ابزاری که برای توجیه تکامل ارائه می کند تنازع بقاست. به زبان بسیارعامیانه یعنی بسیاری اوقات در طبیعت 10نفرند و 8 پرس غذا. پس دو نفر گرسنه می مانند و به تدریج می میرند. قطعا این دیدگاه، معقولانه ترین دیدگاهی است که یک خداناباور می تواند داشته باشد؛ اما انسان خدا باور نمی تواند این عقیده را با مفهوم روح جمع بزند. از طرفی، تکامل تنها توجیه خداناباوران در برابر خلقت فوق العاده پیچیده ی جانداران است. لذا صحت این نظریه برای هر دو گروه بسیار مهم است.

    دانشمندان مختلف زیست شناسی و زمین شناسی بر سر مدارک تکامل موجودات اختلاف شدید دارند و بنده به شخصه نتوانسته ام مدارک هیچ گروهی را غالب محض بیابم.

    از طرفی شایسته است اعلام کنم که صرف تغییر کردن موجودات در طول زمان حداقل در چشم بنده به معنی مخالفت با دین نیست. مخالفت با دین آن جایی ست که داروینیسم اعلام می کند تمامی خواص فطری از جدال بر سر بقای نسل ایجاد شده اند و فطرت انسان الهی نیست. از طرفی، متافیزیک دروغ است و روح وجود ندارد.

    بحث های سنگواره ها نهایتا می توانند تغییرات را بررسی کنند و نه منشاء جامع و بی چون و چرای تغییرات را. لذا بنده در اینجا به بررسی رفتار انسان ها به عنوان قله ی تکامل می پردازم و با ظن قریب یه یقین اعلام می کنم هیچ داروینیستی نمی تواند پاسخی قانع کننده به نقایصی که اعلام میکنم ارائه کند و طبق برهان خلف، این فرضیه رد خواهدشد ان شاءالله.

از داروینیست های گرامی استدعا دارم به سوالات بنده پاسخ بدهید و در مناظرات شرکت کنید؛ باشد که ان شاءالله یا یکی از طرفین قانع شود؛ و یا حداقل خوانندگان این بلاگ نتیجه ای درخور بیابند.

بنده متعهد می شوم در صورت به کار نبردن الفاظ رکیک و توهین آمیز از طرف عزیزان، متن کامل هر مناظره را به صورت پست در بلاگ قرار دهم.

پیشاپیش از حضور سبز شما عزیزان حقجو در مناظرات بسیار سپاسگزارم